Raadhuis de Paauw en park

Het achttiende-eeuwse wit geschilderde landhuis is te zien vanaf de Rijksstraatweg (N44).

Op het terrein van het huidige huis De Paauw liet Cornelis Arentsz van der Dussen in 1556 een buitenhuis bouwen dat hij Te Pau noemde. Na 1747 kwam daar een classicistisch landhuis voor in de plaats, het zou in 1838 de naam 'De Paauw' krijgen. In 2018 werd een restauratie van de buitenzijde van huize De Paauw begonnen. Hierbij wordt zoveel mogelijk gewerkt in de stijl van de periode dat prins Frederik van Oranje-Nassau het huis bewoonde. Zo gaat de kleurstelling van de gevels terug naar circa 1850, dat wil zeggen van wit naar de kleur van zandsteen.

Het landgoed. Het terrein was in 1556 slechts negen hectare groot, maar het werd uitgebreid door de aankoop van omliggende gronden. In 1581 erfde Catharina van der Dussen, getrouwd met Pieter van der Goes, het landgoed dat inmiddels 50 ha. besloeg van haar vader. Daarna had het landgoed verschillende eigenaren waaronder Adamus van Halfwassenaar, heer van Stad aan 't Haringvliet. Zijn nazaten verkochten het landgoed in 1747 aan Adriaan Pieter Twent. Hij was directeur Waterstaat onder koning Lodewijk Napoleon. Twent liet het eerste huis afbreken en bouwde een nieuw. Hij zorgde rond 1805 voor de bestrating van de weg Den Haag-Haarlem, de huidige N44/A44.

De erfgenamen van Twent verkochten het landgoed samen met Landgoed De Raephorst en Landgoed ter Horst in 1838 aan prins Frederik, de tweede zoon van koning Willem I. Prins Frederik der Nederlanden, broer van koning Willem II, bezat van 1838 tot 1881 niet alleen het Huis De Paauw, maar kocht ook vele aangrenzende landgoederen, waardoor één groot groen aaneengesloten gebied ontstond.De prins noemde het landgoed De Paauw en woonde er met zijn gezin. Zijn dochter Marie erfde huis en gronden in 1881. Na haar dood in 1910 werd het landgoed verkocht. In 1925 kon de gemeente Wassenaar het kopen, sindsdien is het landhuis in gebruik als raadhuis.